അപ്പോയാണ് സുഹൃത്ത് ജലീല്‍ അതുവയി പോകുന്നത് കണ്ടത് ടൗണ്‍ വരെ
എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ പ്രതേകിച്ചു പണിയൊന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട്
അവനോടൊപ്പം ഞാനും കൂടി . ഞങ്ങള്‍ തീറ്റ റപ്പായി എന്ന് വിളിക്കുന്ന
ജലീല്‍ പക്ഷെ കണ്ടാല്‍ ഇന്നലെ സോമാലിയയില്‍ നിന്നും കപ്പല്‍
കയറിയതാണെന്നു തോന്നും . കിട്ടുന്നതൊക്കെ വാരി വലിച്ചുതിന്നുമെങ്കിലും
മീറ്റര്‍ കേടായത് കൊണ്ടോ ? അതല്ല x റെ വെച്ചത് കൊണ്ടാണോ
എന്നറിയില്ല അതൊന്നും ശരീരത്തില്‍ കാണിച്ചു കണ്ടില്ലെന്നു മാത്രം .
അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ നടന്നു കല്ലേരി ഗ്രാമത്തിലെ കൊച്ചു പട്ടണത്തില്‍ എത്തി
പട്ടണം എന്ന് ഞങ്ങളുടെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞു എന്ന് മാത്രം അന്ന് ആകെ
ഉള്ളത് ഒരു റേഷന്‍ കടയും രണ്ട്‌ അനാതിക്കടയും പിന്നെ കണാരേട്ടന്റെ മുത്തപ്പ വിലാസം ഹോട്ടലും ..!!
ബാലേട്ടന്റെ റേഷന്‍കടയില്‍ അന്ന് പതിവില്‍ കവിഞ്ഞ തിരക്കായിരുന്നു
അമേരിക്കയിലെ വേള്‍ഡ് ട്രൈഡു സെന്റര്‍ പോലെ ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന
കാര്‍ഡിന്റെ കുറ്റിയില്‍ കാര്‍ഡും വെച്ച് ഞങ്ങള്‍ മണ്ണെണ്ണ ടിന്നിന്റെ മുകളില്‍
സ്ഥാനമുറപ്പിച് A R റഹ്മാന്റെ മുക്കാലാ മുക്കാബ് ലാ പാടാന്‍ തുടങ്ങി ...
വെറുതെ തായോട്ടും മേലോട്ടും നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍
അപ്പോയാണ് നിലത്തു വീണു കിടന്നു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന 100 രൂപ
ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടത് ഞാന്‍ ജെലീലിനെ തോണ്ടി അത് കാട്ടി കൊടുത്തു
നിലാവത്ത് കോഴിയെ കണ്ട കുറുക്കനെ പോലെ ജലീല്‍ ചാടിയിറങ്ങി
100 രൂപ കാലിനടിയിലാക്കി . ആരും കാണാതെ മെല്ലെ മെല്ലെ തട്ടി എന്റടുത്തെത്തിച്ചു . പിന്നെ നിലത്തിരുന്ന് ആരും കാണാതെ അത്
പോക്കറ്റിലാക്കി .100 രൂപ പോക്കറ്റിലായത് അവന്റെ മുഖത്തും 100 voltt
പ്രകാശം പരത്തി ..!!
ഞങ്ങള്‍ പല പദ്ധതികളും ആസൂത്രണം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി . ഒടുവില്‍ തീറ്റ
പണ്ടാരമായ ജലീല്‍ മുത്തപ്പ വിലാസത്തില്‍ പോയി പുട്ടും കടലയും
അടിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു . ഈച്ച പട്ടാളം കാവലുള്ള മുത്തപ്പ വിലാസത്തിലെ
ഓണക്ക പുട്ട് മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞതും എന്‍റെ വിശപ്പ്‌ ഇല്ലാതായി ..!
ഞാന്‍ കാര്‍ഡിന്റെ കുറ്റിയിലേക്ക് നോക്കി എയുതാനും തൂക്കാനും ബാലേട്ടന്‍
തന്നെ ആയതു കൊണ്ട് വലിയ മാറ്റമൊന്നും അതിനു സംബവിചിട്ടില്ലെന്നു മനസ്സിലായി . ഒരു രണ്ട്‌ മൂന്നു മണിക്കൂര്‍ എന്തായാലും വേണ്ടി വരും
എന്നെനിക്കു ബോധ്യമായി അതിനാല്‍ അടുത്ത പട്ടണമായ വില്ല്യാപ്പള്ളിയില്‍
പോയി അണ്ണാക്കിലെ കുമാരേട്ടന്റെ റസ്റ്റോറണ്ടില്‍ നിന്നും പൊരിച്ച കോഴിയും
ചപ്പാത്തിയും അടിക്കാമെന്ന എന്‍റെ ആശയത്തോട് യോജിക്കാന്‍ റപ്പായി
ജലീലിനു രണ്ട്‌ വട്ടം ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല . അവന്റെ വായില്‍
ടൈറ്റാനിക്ക് ഓടിക്കാനുള്ള വെള്ളം നിറയുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു . ഒട്ടും
വൈകാതെ അടുത്ത വണ്ടിക്കു തന്നെ ഞങ്ങള്‍ വില്ല്യപ്പള്ളിക്ക് പിടിച്ചു
കുമാരേട്ടന്റെ ചിക്കനും ചപ്പാത്തിയും അടിച്ചു ബാക്കി വന്ന 5 രൂപ ടിപ്പ്സും
കൊടുത്തു ജലീല്‍ അരങ്ങു തകര്‍ത്തു ...!!
അതികം വൈകാതെ ഞങ്ങള്‍ റേഷന്‍ കടയില്‍ തിരിച്ചെത്തി . ഒന്ന് രണ്ട്‌
കാര്‍ഡിന് ശേഷം ജലീലിന്റെ കാര്‍ഡ്‌ വിളിച്ചു മണ്ണെണ്ണയും പഞ്ചസാരയും ചേര്‍ത്തു ബാകിയുള്ള 68 രൂപക്ക് മുയുവന്‍ അരി ചേര്‍ക്കാന്‍ ജലീല്‍
പറയുന്നത് കേട്ടു . സാധങ്ങള്‍ അളന്നു വാങ്ങിയ ശേഷം 100 രൂപയ്ക്കു
വേണ്ടി പോക്കറ്റുകള്‍ മാറി മാറി തപ്പുന്ന ജലീലിനെ കണ്ടപ്പോള്‍
കാബൂളി വാലയിലെ കന്നാസിനെയും കടലാസിനെയുമാണ് എനിക്കോര്‍മ
വന്നത് . അരിവാങ്ങാന്‍ കൊടുത്ത 100 രൂപക്ക് പുട്ടടിച്ച ജലീലിന്റെ
മുഖത്ത് അത് വരെ കണ്ട കുമാരേട്ടന്റെ ചിക്കന്റെ പ്രസരിപ്പൊക്കെ
നഷ്ട്ടമായെന്നു എനിക്ക് മനസ്സില്ലായി ..!!
ബാലേട്ടന്‍ A B C D കൂടി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ സംഗതി പന്തിയല്ലെന്ന് കണ്ട
ഞാന്‍ ഒരു ഉത്തമ സുഹൃത്തിന്റെ കടമ മനസ്സിലാക്കി അവിടുന്ന് സ്ഥലം
കാലിയാക്കി . പക്ഷെ റേഷന്‍ കടയില്‍ നിന്നും കാലി സഞ്ചിയുമായി
വീട്ടിലെത്തിയ ജലീലിനു അന്ന് കാള രാത്രിയായിരുന്നുവെന്നു മാത്രം .
A R റഹ്മാന്റെ മുക്കാലാ മുക്കാബ് ലാ എന്താണെന്ന് അന്ന് ജലീല്‍
അനുഭവത്തിന്റെ 100 voltt വെളിച്ചത്തില്‍ പഠിച്ചു .
അവന്റെ ദീന രോദനങ്ങള്‍ റസൂല്‍ പൂക്കുട്ടിയുടെ സംഗീതം പോലെ എന്‍റെ
കാതുകള്‍ക്ക് പുതിയോരനുബൂതിയായി ...!!!
